
‘Ik ben niet van steen, eerder van chocolade’
Er passeerden deze week alweer een paar opmerkelijke uitspraken. Een overzicht voor wie de hoogtepunten gemist heeft.
‘Mensen worden blij als ze mij zien. Ik mag elke dag pakjes uitdelen.’
Postbode Niel Heemeryck is gelukkig als postbode, en hij mag zo veelvuldig cadeautjes uitdelen, dat het ook een droomjob lijkt voor politici. (in De Standaard)
‘Iedereen wil gaan studeren, en wordt pas postbode als dat mislukt.’
In plaats van een regeling met uittredingsvergoedingen en pensioenbonussen, zouden we aan niet herverkozen politici dus ook een landingsbaan als postbode kunnen aanbieden. (in De Standaard)
‘Ik hoop dat hij zijn partijgenoot gaat opzoeken, om eens te kijken of die eindelijk zijn pensioen gaat terugstorten.’
Over pensioenbonussen gesproken: PVDA-fractieleider Jos D’Haese had een vileine tip voor Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA), die de koning en koningin vergezelde tijdens hun staatsbezoek in Zuid-Afrika. Tijdens het vragenuurtje van de Vlaamse regering stelde D’Haese voor dat Diependaele een bezoek zou brengen aan zijn partijgenoot Siegfried Bracke, die daar overwintert.
‘Met mijn huwelijk kwam iedereen me feliciteren. Waarom, dacht ik. Dit is toch geen verdienste. Een huwelijk overkomt je. Net zoals dit pensioen.’
Het is met een pensioenbonus in de Kamer zoals met het huwelijk en het pensioen van Frank Deboosere: het overkomt je. (in het Nieuwsblad)
‘Ik heb een paar interessante voorstellen gekregen. Het is wachten, zoals bij de duiven.’
Het is met het terugstorten van de pensioenbonussen in de Kamer zoals met de voorstellen voor Frank Deboosere: wachten tot de duiven vallen. (in het Nieuwsblad)
‘Mijn nieuwe vriendin Carine is misschien nog zotter van duiven dan ik. En mijn duiven zijn ook zot van haar. Waarschijnlijk omdat Carine elke dag tegen hen praat.’
Belgisch kampioen duivenmelken Eric Claus weet wat het is om te wachten op de duiven. En zijn vriendin ook. (in De Gentenaar)
‘Er gingen eens Chinezen komen kijken naar mijn duiven, maar ik heb die mannen afgebeld. Ik was aan het kweken en had geen tijd.’
Bij Eric en Carine is het eerst blabla en dan boem boem. (in De Gentenaar)
‘Ze hebben mijn hart gebroken terwijl ze het nog niet eens hadden veroverd.’
De keuzemogelijkheden voor de boem boem van boer Raphaël uit Boer zkt. vrouw slonken aanzienlijk toen twee van de drie kandidates het programma verlieten.
‘De lever kan je vergelijken met een vrouw: het is het enige orgaan dat zo goed kan multitasken.’
Multitasken allemaal goed en wel, maar in Boer zkt vrouw weten ze nu: als er iets op een vrouw haar lever ligt, is ze weg. (voedingsdeskundige Amandine De Paepe in De Gentenaar)
‘Ik ben niet van steen, eerder van chocolade.’
Ingrid Lieten omschreef haar collega-ministers in de Vlaamse regering jaren geleden als ‘uit teflon en beton opgetrokken gevoelloze karikaturen’, maar dat is het verleden. In de Belgische regering zit ondertussen een minister die van chocolade gemaakt is: minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V). Dat kan nog van pas komen als ze een paashaas zoeken. (in Viva la feta)
‘Ik stap soms ook met het foute been uit bed. Dan heb ik een Booserebakkes: een gezicht op onweer.’
Ook Frank Deboosere is niet uit teflon opgetrokken. Soms is hij zelfs humeurig. (in het Nieuwsblad)
‘We hebben ons gedacht en zijn daar content van. Daarom doen we niet zoals de anderen.’
Burgemeester Gerard Liefooghe (CD&V) van Alveringem is duidelijk wél nog opgetrokken uit teflon (en legt uit waarom Alveringem als enige West-Vlaamse gemeente niet meedoet aan BE-Alert). (in De krant van West-Vlaanderen)
‘Er bestaan tegenwoordig raketjes met chocolade op de punt.’
Iets later in Viva la feta vertelde Otto-Jan Ham aan minister Verlinden over het assortiment aan ijsjes. En dat deed hij niet zomaar.
‘Chocolade bij een raketje? Dat past echt niet bij elkaar. Dat is bijna heiligschennis.’
De uit chocolade opgetrokken minister Verlinden is natuurlijk een kenner.
‘Het is als een metafoor voor het leven. Af en toe moeten we ons raketje durven ...’
Hadden we al gezegd dat Otto-Jan Ham een doel had toen hij over het raketje en de chocolade begon?
‘… in de chocoladesaus dippen.’
Minister Verlinden moest de voorzet maar binnenkoppen. Maar ze heeft geen zin in boem boem en waarschuwt: ‘Blijf ervan af.’
‘Het kan je leven alleen maar ineens verrijken.’
Otto-Jan Ham drong nog aan, maar of er daadwerkelijk iets van gekomen is, kwamen we in het programma niet te weten.
‘Het weer zal zijn zoals het wil, ontkleed u niet voor half april.’
Frank Deboosere had een wijze raad voor Otto-Jan Ham. (in het Nieuwsblad)
‘Ik was klets-klets-kletskletsnat elke keer. Ze moesten het pak met drie man van me afstropen.’
Het weer mag zijn zoals het wil: je wordt niet alleen nat van de regen. En Otto-Jan Ham was vast ook kandidaat om Véronique De Kock te bevrijden uit haar Mummie-pak in The masked singer. (in het Nieuwsblad)
‘Ze hebben een speciale manier om dat pak te reinigen, met wodka.’
En om het pak proper te maken was Otto-Jan Ham vast ook kandidaat.
‘Mijn vrouw voegde de blaadjes een per een toe. Ze stak haar hand in de zak en voelde plots iets vreemds. Mijn honger was over.’ (in het Nieuwsblad)
Geen plaag blijft Delhaize dezer dagen bespaard: winkels gesloten door stakingen, winkels gesloten door het gerecht wegens zwartwerk en dan ook nog dit. Maar wat vond Tim uit Torhout in een zak sla? (*)
a) een raket met chocolade op de punt
b) het Mummie-pak van Véronique De Kock
c) een muis
‘Wel, pff ...’
De eerlijke mening van filmrecensent Lieven Van Gils op Radio 1 op de vraag of Aller/Retour een goede film is.
‘Irene Iddesleigh is het slechtste boek ter wereld, ik heb de vertaling nog slechter proberen te maken.’
Ook vertaler Robbert-Jan Henkes is eerlijk. En als het Nieuwsblad hem vraagt hoeveel sterren hij zou geven, antwoordt die: ‘Het melkwegstelsel is daar niet groot genoeg voor. Oneindig veel goeie én slechte sterren’. Lieven Van Gils zou zeggen: ‘Wel, pff ...’ (in het Nieuwsblad)
‘Sabine en ik hebben het geluk dat we bijna nooit ziek waren, al hebben we het weer soms met dichtgeknepen billen gepresenteerd. Snel dat weerbericht en weg.’
Soms gaf Frank Deboosere in zijn afscheidsinterview meer details dan gewenst. (in het Nieuwsblad)
‘De extra troef van Evenepoel: zijn spurt’
Zo zeg je iets positiefs in je titel over Remco Evenepoel als hij net een spurt heeft verloren. (in De Standaard)
‘De derde keer wordt de goede keer’
Zo zeg je iets positiefs in je titel over Remco Evenepoel als hij de tweede dag op rij een spurt verliest. (in De Standaard)
‘Eén twee, santé’
Zo zeg je iets positiefs over Remco Evenepoel als hij de derde dag wel wint. (in het Nieuwsblad)
(*) Tim uit Torhout vond een muis in de zak sla.