The Social Hub is een groot hotel dat in 2017 openging in de voormalige Sphinx-porseleinfabriek (denk aan het sfinkslogo dat zoveel lavabo’s heeft gesierd). Het maakt deel uit van een keten die aanvankelijk The Student Hotel heette, omdat de hotels onder één dak zowel langdurige huisvesting voor studenten aanboden als hotelkamers voor toeristen of professionele trips. Die formule bleef, maar veranderde van naam, vermoedelijk om niet langer de verwachting van een goedkope jeugdherberg op te roepen: dit is een comfortabel stadshotel, met een prijszetting die navenant is. De aanwezigheid van studenten wordt wel nog altijd als een troef uitgespeeld. Je kunt een hotel heel mooi maken, maar het wordt pas waardevol als er ook mensen rondlopen die je inspireren of charmeren: dat idee.

De kruisbestuiving werkt: het is leuk om te verblijven op een plek waar jonge mensen samen studeren (aan een grote ronde tafel naast de incheckbalie), pingpongen, vrienden maken. Het businessmodel van deze Nederlandse keten is niet 100 procent sympathiek: munt slaan uit de krappe vastgoedmarkt door studentenhuisvesting aan te bieden die nog duurder is, dat draagt niet meteen bij aan gelijke kansen op onderwijs. Los van dat sociaal-economische aspect is het idee wel goed uitgevoerd: dankzij slimme architectuur en trefzekere inrichting voelen zowel studenten als passanten zich thuis – toch in de Maastrichtse vestiging van de keten, die intussen ‘hubs’ heeft in heel West-Europa.

Het industriële pand heeft karakter en de ligging is top: de Sphinx-site grenst aan de oude stad, je wandelt dus vlot het uitgaans- en winkelcentrum in. Maar misschien heb je daar niet eens nood aan, want in en rond het hotel valt er ook al wat te beleven, met winkels, restaurants en twee cinema’s, waaronder de prachtige Lumière in een voormalige elektriciteitscentrale (alleen al het café is een bezoek waard). The Social Hub heeft een rooftopbar met een uitgebreide kaart, vriendelijke bediening, fantastische uitzichten en net niet te veel pretentie.

Het grootste minpunt tijdens ons bezoek was de wisselvallige vriendelijkheid van het hotelpersoneel. Bij het ontbijt werden we ontvangen door een charmant nonchalant duo, de avond daarvoor helde die nonchalance over naar botheid, toen het draaiknopje van de verwarming niet bleek te werken op onze te frisse kamer en ik iemand aan de lijn kreeg die mij wel erg ongeduldig behandelde (en zei dat de verwarming niet werkte, maar dat het te druk was om er iets aan te doen – wat gelukkig niet klopte: de kamer warmde vervolgens voldoende op en het draaiknopje hadden we bij nader inzien niet nodig). Als The Social Hub zijn klantvriendelijkheid in die zin kan opkrikken, wordt het voor mij een uiterst aantrekkelijk hotel: verrassend, innovatief, verzorgd zonder posh te zijn (basic badkamers, maar wel mooie wollen dekens op het bed). Wacht, het ontbijtbuffet kan ook beter, want het lukte ons niet om er een aantrekkelijk vegan ontbijt uit te halen. Het zou een kleine moeite zijn om in de koeltoog sojayoghurtjes te zetten, die goed zouden hebben gesmaakt bij de verse mandarijnen en de muesli.

Even een paar kenmerken signaleren die voor sommige mensen enorme afknappers kunnen zijn: de voertaal is hier Engels – ook als je belt om een reservatie te regelen, bijvoorbeeld, kan dat niet in het Nederlands – en het inchecken verloopt volledig elektronisch aan een onbemande balie.

Maar het gevaarlijkst is dit hotel voor mensen met een allergie voor woordgrapjes, inspirerend bedoelde citaten en ‘opgewekte’ aanmaningen om zo weinig mogelijk warm water te gebruiken. Hen raad ik aan om gedurende hun volledige verblijf een blinddoek te dragen.

Als je van Gent houdt, dan zal je ook van Maastricht houden: het is rustiger dan een grootstad, maar het is wel groot genoeg om interessant te zijn, met een goed gevulde cultuuragenda, leuke winkels, veel restaurants, een uitstekend kunstmuseum en de mooiste boekhandel ter wereld. Maar de stad heeft ook een minder vaak bezongen troef: ten oosten van het centrum rijzen, binnen de stadsgrenzen al, de eerste heuvels op van een erg mooi landschap dat naar het zuidoosten doorloopt tot aan de Duitse en Belgische grens. Wil je er een weekend wandelen of fietsen, dan kun je evengoed in het hart van Maastricht verblijven als in de omliggende dorpen – waarvan sommige ronduit pittoresk zijn, maar waar je beter niet hoopt op een bruisende sfeer. Wij genoten van die combinatie: overdag lekker zweten op de koersfiets, verwenkoffies drinken in stille dorpjes en het ene na het andere vergezicht opslorpen (we baseerden twee lustochten op de Mergellandroute). Maar ’s avonds wel een cocktail kunnen bestellen, er gegrilde Padrón-pepers bij eten en omringd zijn door bedrijvigheid.

Overnachten kan in de week vanaf ongeveer 100 euro per nacht, in het weekend vanaf ongeveer 175 euro.

Sphinxcour 9A, Maastricht
thesocialhub.co

Op zoek naar een andere Droomplek? We hebben alle hotels in een handig overzichtskaartje gebundeld: standaard.be/droomplek