recensie pop
De liefde heeft geen handleiding

FEVER RAY
Radical romantics
Rabid

Op hun vorige album getuigde Karin Dreijer alias Fever Ray over hun geïmplodeerde huwelijk, nu probeert de non-binaire Zweedse queer artiest meer inzicht te krijgen in het aantrekken en afstoten in naam van de liefde. Ondanks de titel bedient die zich van een minder radicaal klankenpalet dan voorheen. Daarvoor zorgt hun broer Olof, met wie Dreijer tot 2014 het edgy elektropopduo The Knife vormde. Zijn beats geven hun sinistere klanklandschappen meer aarding en trekken je dieper in het verhaal. In hun persoonlijke queeste naar de kern creëert Dreijer een prettig spanningsveld tussen de nimf en de wraakgodin. Het elektronische wijsje in ‘Kandy’ oogt bedrieglijk frivool, door de drums zoemen zowaar Caraïbische vibes. De pester van een van hun kinderen die Dreijer in het snerpende ‘Even it out’ te kijk zet, slaapt nooit meer op twee oren. De sleutelsong is ‘Carbon dioxide’, een wellustig hoogtepunt. ‘We don’t come with a manual/ Eating out like cannibal’, klinkt het. De liefde heeft geen handleiding, net als Dreijer. (tzh)