Radicaal en in your face

ARBEID ADELT

Het heelal is hier

Starman

Zou Marcel Vanthilt zijn lyrics hebben laten spuien door chatGPT? ‘Vrijheid, chocola en ansjovis. Ik aanbid het gouden kalf, ik wil het helemaal en niet half’, fluistert hij bovenop een pijlsnelle groove, die zo puntig feiten en nonsens verhaspelt dat je je afvraagt of de melding dat ‘de naaldhakkenrace in Kinshasa erg goed is voor de witte kassa’ nu onzin is, dan wel kritiek op een post­koloniale wantoestand én ’s mans weerzin voor het consumerisme blootlegt. Zo gaat het album door, met harde, minimalistische elektro die naar de vroege eighties verwijst, en Vanthilt die als een profeet tekeergaat tegen modetaal, jachtigheid, verveling, wereldverbeteraars en van alles dat we nog niet doorhebben. ‘December’ is een rustpunt (‘Kan jij mijn laatste minuut zijn? Voor het razen & het racen?’) en ook een housy bewerking van Bobbejaan Schoepens ‘De taal van de liefde’ laat horen dat het anders kan. Het heelal is hier, gemaakt met acht andere muzikanten (zoals Luc Van Acker en Jan Van Roelen), is echter vooral radicaal en in your face. (vpb)