‘Poetin-vriend’ Schröder dan toch niet uit SPD gezet

Vele sociaaldemocraten verslikten zich donderdagochtend in hun koffie toen bekend werd dat ­Gerhard Schröder (78) dan toch niet uit de partij wordt gezet. De voormalige kanselier (1998-2005) en partijvoorzitter (1999-2004) wierp het laatste jaar een schaduw over de SPD, omdat hij de Russische invasie in Oekraïne nooit heeft veroordeeld. Hij bleef zeggen dat hij als bemiddelaar wilde ­optreden, ­omdat hij op goeie voet stond met president Vladimir Poetin.

Schröder is het boegbeeld van de Ruslandvriendelijke koers die de SPD jarenlang heeft gevolgd. Als kanselier knoopte hij warme banden met Poetin aan. Dat was in de periode dat die laatste nog vertelde dat hij een goeie relatie met de Verenigde Staten en met Duitsland wilde smeden. Het klikte tussen de twee staatshoofden. ‘Het is een echte mannenvriendschap, ze gaat door dik en dun’, zei Schröder ooit.

‘Het is een echte mannenvriendschap, ze gaat door dik en dun’, zei Schröder ooit over zijn band met Poetin

Als kanselier zette hij zich in om de economische belangen van de landen te combineren. Hij fusioneerde de belangrijkste Duitse energieleveranciers tot een machtig bedrijf dat met het Russische Gazprom in zee zou gaan. Hij was een vurige verdediger van Nord Stream 1, een pijplijn die Russisch gas rechtstreeks naar Duitsland zou brengen. Twee weken nadat Schröder de verkiezingen had verloren en niet langer kanselier was, werd hij voorzitter van de raad van bestuur van het pas opgerichte consortium Nord Stream AG.

Het was, zoals de Duitse kranten schreven, een goedbetaald mandaat. Later werd hij door Poetin nog in de toezichtsraden van enkele andere ­belangrijke Russische energie­bedrijven ­gezet. Zo gaat dat met Poetin: hij beloont wie hem trouw blijft.

Op de sanctielijst

Hoewel veel Duitsers vroeger al ­bedenkingen hadden bij de liefde van Schröder voor Rusland, het land en zijn volk, werd hij pas echt uitgespuugd toen hij na de invasie geen afstand nam van zijn goede vriend Poetin.

In mei ­besliste het parlement dat hij zijn bureau en het personeel waarop hij als oud-kanselier recht had, verloor. Schröder is aan een ­juridisch gevecht begonnen om zijn bureau en de ruime dotaties terug te krijgen. In dezelfde periode zette het Europees Parlement hem op de sanctielijst, omdat hij voor een Russisch energiebedrijf werkte. Schröder zag vervolgens af van zijn bestuursmandaten in Rusland.

Ook in zijn eigen partij werd hij persona non grata. Maar Schröder zag geen reden om uit de partij te stappen. In interviews zei hij: ik ben een sociaaldemocraat en ik zal altijd voor de SPD stemmen.

Een aantal afdelingen eiste zijn ontslag, omdat hij ‘de basiswaarden van de partij had geschonden, zich maar halfslachtig van een oorlogsmisdadiger had gedistantieerd en rode lijnen had overschreden’. Ook dat vocht Schröder aan. Een arbitragecommissie van de partij gaf hem gisteren gelijk. Die zag formeel geen enkele grond waarop Schröder uit de partij kon worden gezet.