Milo Rau vertrekt bij NTGent

Milo Rau wordt de nieuwe intendant van de Wiener Festwochen. Het multidisciplinaire kunstenfestival brengt elk jaar, gespreid over vijf weken tussen mei en juni, een breed programma van opera, theatervoorstellingen en concerten in de Oostenrijkse hoofdstad. Rau volgt daarmee onze landgenoot Christophe Slagmuylder op, die onlangs directeur-generaal van Bozar werd.

Het is voor Rau ‘een enorme eer om een van ’s werelds belangrijkste festivals te leiden’, zo laat hij in een persbericht optekenen. ‘Zoals we van het NTGent een Stadstheater van de Toekomst hebben gemaakt, een open huis tussen traditie en experiment, zo moet het Festival van Wenen het Festival van de Toekomst worden.’

NTGent laat weten dat het vereerd is dat Milo Rau intendant wordt van één van de meest prestigieuze festivals voor podiumkunsten. ‘Milo Rau bracht een nieuwe stedelijke dynamiek en zette NTGent meer dan ooit internationaal op de kaart. Dat de Wiener Festwochen voor onze artistiek leider koos, bevestigt alleen maar dat de weg die we samen met Milo insloegen, de juiste was.’

‘Schandaalregisseur’

Dat NTGent, en de Vlaamse cultuurbudgetten, ooit te klein zouden worden voor de ambities van de Zwitserse regisseur, wist iedereen toen hij in 2018 Johan Simons opvolgde. Rau had nochtans een speciale band met België. Zijn doorbraak kwam er met The civil wars (2015), dat in première ging op het Kunstenfestivaldesarts in Brussel. Daarna maakte hij bij het Gentse productiehuis Campo het gelauwerde Five easy pieces (2016) over de zaak-Dutroux, dat toerde van Singapore tot Sarajevo. Het leverde Rau in de internationale pers de titel op van ‘de meest omstreden’, ‘meest controversiële’ en ‘meest bekroonde’ kunstenaar van zijn tijd.

Rau zette NTGent internationaal op de kaart en zorgde voor een scherper, politiek profiel. De echte schandaalregisseur van Hate Radio (over de genocide in Rwanda) of Breivik’s statement (een re-enactment van de rechtbankspeech van de extreemrechtse terrorist Anders Breivik) was hij niet meer, al schuwde hij ook in Gent de controverse niet. Zo was Familie (2020) gebaseerd op de zelfmoord van de familie Demeester. Tegen alle richtlijnen in liet Rau een expliciete verhangingsscène zien. Voor Orestes in Mosul (2019) liet hij acteurs dan weer het geweld uit de Oresteia naspelen in de kapotgeschoten Iraakse stad.

   • Milo Rau: ‘Ik maakte altijd al crisistheater’

Ook naast het podium was Rau een geëngageerd regisseur. Met opinies, onder andere in deze krant, boeken en films mengde hij zich graag in het publieke debat. Zo dichtte hij bij NTGent de kloof tussen activisme en kunst en positioneerde hij het stadstheater als een voorloper in het debat over de ecocatastrofe, sociale rechtvaardigheid en de vluchtelingencrisis.

Zoektocht naar opvolger

Tegelijk was Raus parcours allerminst vlekkeloos. Toen hij voor zijn openingsvoorstelling Lam Gods (2018) op zoek ging naar een teruggekeerde Syriëstrijder, veroorzaakte dat meteen een relletje, om van de naakte vrijscène tussen Adam en Eva nog maar te zwijgen. Zijn Manifest van Gent, dat kunstenaars verplichtte om met amateurs te werken en geen letterlijke bewerkingen van repertoireteksten toestond, werd ‘nieuw moralisme’ genoemd. Ook intern was er kritiek op Raus beslissing om niet langer met een vast acteursensemble te werken en op zijn ‘uithuizigheid’ als artistiek leider die de wereld rondreisde met zijn eigen werk. Het zorgde onder meer voor een breuk met huisartiest Luk Perceval.

Rau legt zijn opdracht als artistiek leider in de zomer van dit jaar neer, maar blijft de komende seizoenen betrokken als huisartiest. NTGent gaat nu op zoek naar een opvolger. ‘De Raad van Bestuur zal op advies van de Artistieke Adviesraad de procedure bepalen om een nieuwe artistieke leiding in NTGent aan te stellen. De consultaties daarover starten binnenkort. De uitvoering van het goedgekeurde beleidsplan 2023-2027 is voor NTGent daarbij uiteraard het leidmotief, maar we kijken uit naar de inbreng van een nieuwe artistiek directeur’, klinkt het in een persbericht.