De spijtige paradox van de zachte politiek

De Nieuw-Zeelandse ­premier Jacinda Ardern heeft beslist een stap opzij te zetten en dat is spijtig nieuws. Ardern werd in 2017 ­verkozen als eerste minister. Met haar 37 jaar was ze toen de jongste vrouwelijke regeringsleider ooit. Maar het was vooral haar stijl van ­beleid voeren waarmee ze opviel in binnen- en buitenland. Zachte politiek, wordt vaak gezegd, ook al is dat niet helemaal het juiste woord. Emotioneel al zeker niet. Iets met kwetsbaarheid misschien? Of empathie? Alleszins anders dan hoe doorgaans aan politiek wordt gedaan. Vooral haar humane reactie na de terroris­tische aanslag op twee moskeeën in Christchurch in 2019 resoneerde bij veel mensen. Zeker omdat die ­gepaard ging met een ferm politiek antwoord: restricties op de wapenwetten. Ardern is een politica die medeleven voor de medemens nooit vergeet en die bovenal probeert het goede te doen.