Brief aan Nicole de Moor: ‘Ga desnoods met uw kabinet naar de Paleizenstraat, doe er iets aan’

‘Geachte mevrouw de staatssecretaris,

Morgen gaat u naar de nieuwjaarsreceptie van de CD&V. U bent gespecialiseerd in migratie, maar de migranten die momenteel vastzitten in de Paleizenstraat of zonder dak aan het Noordstation hebben geen boodschap aan uw specialisatie. Ze leven in ellende. Ze beseffen dat ze niet welkom zijn. Daarvoor moeten ze boeten in hun eigen uitwerpselen. U hebt de opvangcapaciteit verhoogd, dat is positief. Fedasil echter, dat al deze centra bewoonbaar moet maken, heeft nood aan personeel, en diegenen die er werken zijn bijna opgebrand. Ik bewonder de mensen die zich het lot van deze miserie aantrekken en dagelijks de nood wat draaglijker proberen te maken. Ondanks mijn onmacht als individu – mijn hart knaagt, mijn geest revolteert – richt ik een ‘smeekbede’ tot u. Stel een einde aan deze menselijke onwaarde. Ga desnoods met uw kabinet naar de Paleizenstraat, neem materiaal mee om te kuisen, neem het afval mee, stel mensen gerust, geef hen – al was het maar een uurtje – hoop dat ze volgende week in een bewoonbare ruimte zullen terechtkomen. Als regeringsverantwoordelijke heb ik destijds vele taboes doorbroken, tegen de regels en de opinie in. Het is mogelijk om ook in de politiek een berg te verzetten. Maar je moet durven.

Als medicus zie ik de situatie als explosief, de volksgezondheid kan getroffen worden. Agentschap Zorg en Gezondheid en het Rode Kruis kunnen daarvan concreet getuigen via hun zorg.

• Reportage | ‘Het leven staat hier stil. Ik heb het ­gevoel dat ik beetje bij beetje gek word’

Die ellende te midden van luxe is een vlam voor agressie. En de agressie zal dan wel door de radicaal-rechtse burgers streng worden veroordeeld. Zo kan een partij stemmen winnen, maar de mijne heb je niet! Durft een politicus van dit land, en van sommige andere EU-landen, zijn mond nog open te doen om zich als voorbeeld van mensenrechten op te werpen als honderden vluchtelingen, ongeacht hun statuut met of zonder papieren, in de koude buiten moeten slapen? Ik heb wereldwijd in mijn leven vluchtelingenkampen bezocht en als oorlogschirurg heb ik enorm veel leed behandeld. Maar ik had in mijn leven nooit durven te denken dat mensen in ons land slechter zouden ondergebracht worden dan in de vluchtelingenkampen waar ook. Ik denk te dromen, maar helaas droom ik niet. Hoeveel kazernes, hoeveel kerken, hoeveel sportzalen, hoeveel leegstaande woningen hadden niet ten minste voor de winterperiode kunnen vrijgemaakt worden? Als militante burger sta ik machteloos. Dit raakt mij diep, dit beschaamt mij.

Nogmaals, mevrouw de minister, doe er iets aan, zelfs al weet ik dat de verantwoordelijkheden in dit land zodanig verspreid zijn dat niemand nog verantwoordelijk is. Ik zweer het u, was ik staatssecretaris van Migratie geweest, ik was de straten opgegaan, dag en nacht, had op deuren gebonsd en aangebeld om toch een plaats vrij te maken. De regering en de kern zou ik geen minuut laten slapen. Toch een aangename nieuwjaarsreceptie gewenst ...

Dr Réginald Moreels

Humanitair chirurg

Gewezen Minister van Internationale Samenwerking

13-01-2023’