Acht jaar cel voor verkrachting in woonzorgcentrum

De rechtbank achtte Kris M. schuldig over de hele lijn, niet echt verrassend aangezien hij de feiten ook niet betwist had. M. had tijdens het onderzoek en tijdens het proces alleen verklaard dat hij niet meer wist wat er in de kamer gebeurd was, omdat hij ‘stijf stond van de cocaïne en ook een paar pinten had gedronken’. Volgens de rechters was er evenwel geen twijfel dat hij de 89-jarige bewoonster van rusthuis Zonnestraal in Lint verkracht had. ‘Hij is nadien gevlucht om een ijsje te gaan eten’, aldus de rechtbank. ‘Dat wijst op een bijzonder gevaarlijke en perverse ingesteldheid. Dat hij onder invloed was, is geen verklaring.’

Kris M. was op 26 juli rusthuis Zonnestraal in Lint binnengeraakt samen met een rolstoelgebruiker en trok vervolgens naar de kamer van de een 89-jarige bedlegerige dame, die niet meer zelfstandig kon staan of gaan. Met een stoel en twee kastdeuren barricadeerde hij de deur van de kamer, om zich te vergrijpen aan de hoogbejaarde vrouw. ‘Het slachtoffer kon nog op een alarmknop duwen, waardoor een personeelslid ter hulp snelde’, zei de aanklaagster tijdens de behandeling van de zaak. Op zijn blote voeten en met de onderbroek van het slachtoffer in zijn zak vluchtte M. naar een ijssalon. Hij werd wat later opgepakt en zit sindsdien in de gevangenis.

Euthanasie

Het slachtoffer had voor de verkrachting al twee keer een euthanasieaanvraag ingediend, na de feiten deed ze dat opnieuw. Volgens de rechtbank is dan ook niet bewezen dat de euthanasieaanvraag in verband staat met de verkrachting. Tijdens de rechtbankzitting vertelde Walter Damen, advocaat van het slachtoffer, dat de euthanasie gepland is op 12 december en dat zijn cliënte hoopte dat de rechtbank tegen dan uitspraak gedaan zou hebben. De rechters kwamen tegemoet aan die wens en velden hun vonnis een week na de behandeling van de zaak, uitzonderlijk snel.

Kris M. werd veroordeeld tot acht jaar cel en een terbeschikkingstelling van vijf jaar, het parket had vorige week tien jaar opsluiting gevorderd. Kris M. mag ook tien jaar geen rusthuis uitbaten of betaald of vrijwillig aan de slag gaan in een opvang voor kwetsbare personen. Aan het slachtoffer, haar familie en het rusthuis moet M. schadevergoedingen betalen. Voor het slachtoffer bedraagt die 10.000 euro.

Kris M. kan nog in beroep gaan tegen zijn veroordeling.