Seraing neemt rode lantaarn over van Zulte Waregem na thuisnederlaag tegen STVV

Een duel tussen twee ploegen die de bal liefst niet hebben, die gewoontegetrouw voetballen vanuit de reactie. Hoog moet je de lat van de verwachtingen dan niet leggen. Koppel daar nog een smal veld aan en een hoogstaande vertoning lijkt helemaal ver weg. Edoch, Vergissen is menselijk. We gaan er geen wereldpartij van maken. Maar het etiket ‘onderhoudend’ is wel op zijn plaats.

Dom balverlies

De Kanaries zorgden al onmiddellijk voor het eerste strovuur met een kopbal van Boya naast en een schijnpenalty. De infiltrerende Okazaki ging over het been van Mbow en ref Boterberg aarzelde geen seconde: bal op de stip. Heel het stadion had het anders gezien en gelukkig had VAR Alexandre Boucaut in Tubeke ook goed opgelet. De strafschop werd een vrijschop net buiten de zestien. Gesneden koek voor Brüls, die poeierde laag op de uitvallende Galjé.

Jammer maar helaas voor de meegereisde Truienaars, daarmee hadden we voor lange tijd het beste van STVV gezien. Seraing-coach Legros had bij afwezigheid van acht spelers serieus moeten puzzelen. Maar zijn team beschikte duidelijk nog over het nodige voetballend vermogen en over snelheid. Hollerbach had zijn poulains allicht ingepeperd dat ze balverlies in de opbouw moesten vermijden. Maar dat lesje had Janssens, weer op rechts geposteerd, niet helemaal onthouden. Tot twee keer toe leverde hij in en telkens reageerde Seraing messcherp. De goed uitgekomen Schmidt kon de doorgebroken Conceiçao door een spreidstand nog net van de openingsgoal houden en had even later meeval dat verdediger Mbow roekeloos naast knalde. De Truiense defensie zag er, ondanks de terugkeer van Al-Dakhil en Bauer na schorsing, bij beide fasen niet geweldig uit.

Rood voor Mvoué

Even tijd voor een wapenstilstand. Maar dan schoot de vlam weer in de pan met twee bijna-owngoals. Mbow kreeg een voorzet van Bruno compleet verkeerd op het scheenbeen en zag tot zijn opluchting doelman Galjé en de paal redding brengen. Overbuur Schmidt was luttele minuten later even alert. Mansoni infiltreerde voor de zoveelste keer na balverlies van, ditmaal, Bocat en Boya moest tussenkomen om Vagner het scoren te beletten. Daarbij viseerde hij ongelukkig het eigen doel maar de Japanse keeper was bij de pinken en voorkwam averij.

Het ergste leed leek daarmee geleden voor de bezoekers, want op slag van rust werd Mvoué, die bovenop de voet van Bocat ging staan, naar de douches gestuurd door een gedecideerde Boterberg. De Métallos onthoofd. Maar ook STVV hield er zijn hoofd niet bij. In plaats van de eerste helft rustig uit te spelen, werd de aanval gezocht en de deur achteraan opengezet. Toen de tien Waaltjes de bal veroverden, kregen Vagner en Poaty een boulevard gepresenteerd. Bauer was de enige ‘restverdediger’ en kon de meubelen niet meer redden.

Zondagsschot Hayashi

Uiteraard kregen we een totaal ander scenario na de rust. De thuisploeg trok een muur op en illustreerde zo de onmacht van STVV, als het zelf het spel moet maken. De ruimtes werden erg klein, dus moet je rekenen op balvaardige jongens als Brüls om openingen te forceren. Maar de Oostkantonner kreeg geen lijn in de acties. Laat staan dat doelman Galjé iets moest ondernemen. Met Koita voor Janssens gooide Hollerbach een sneltrein met een kanonschot in de ploeg. De invaller trok al snel op avontuur en poeierde vanuit een schuine hoek net over.

De inbreng van Van Dessel moest het voetballend vermogen nog wat meer opkrikken. Maar de transpiratie bleef het halen op de inspiratie. De Seraing-defensie hield makkelijk stand. Twee dolle minuten deden de partij echter helemaal kantelen. Bocat zorgde voor de inleiding, bediende Hayashi op maat en die had een zondagsschot op zaterdagavond in huis. De bal verdween in de kruising. De beer was nu helemaal los. Opnieuw Bocat lag aan de basis van de totale ommekeer. Hij ontfutselde de bal aan Mansoni, Van Dessel nam over en Bruno kon aan de tweede paal niet meer missen.

Het zwarte beest was daarmee getemd. STVV speelde de wedstrijd nu volwassen uit. Al had Brüls wel nog een moment van zinsverbijstering, toen hij ging dribbelen voor de eigen rechthoek en een corner weggaf. Onder het motto ‘het was niet fraai maar wel doeltreffend’ pakten de Limburgers de volle pot mee naar Stayen. Over de schouder kijken, hoeft niet meer. Play-off 2 mag, nee moet nu de ambitie worden. De spelers kunnen zichzelf komend weekend bovendien een vervroegd kerstgeschenk geven. Bij een zege tegen Cercle krijgen ze extra vakantie.