De Postenpakker House of the dragon
‘House of the dragon’ durfde afwijken van de succesformule
‘House of the dragon’ gaf de tientallen miljoenen fans van ‘Game of thrones’ niet zomaar waar ze om vroegen. Een geslaagde gok, want het leverde de spannendste fictie van deze herfst op.
House of the dragon is een heel andere reeks dan Game of thrones, maar daarom geen minder goede. isopix
Waar blijven de veldslagen? De exotische locaties? De seks? House of the dragon koos al vanaf de eerste aflevering een andere richting, en het duurde even voor alle kijkers mee aan boord waren. Minder personages. Minder plotlijnen. En helaas ook: minder Tyrion Lannister, de cynische dwerg die in Game of thrones alle kuiperijen doorzag en becommentarieerde.
Game of thrones was in veel opzichten de grootste tv-serie ooit. Hoe brei je daar in ’s hemelsnaam een vervolg aan? HBO probeerde heel verschillende ideeën uit van uiteenlopende auteurs, maar koos uiteindelijk voor een prequel die gebaseerd is op Fire & blood, George R.R. Martins fictieve geschiedenis van de koninklijke familie Targaryen die ook in zijn Lied van ijs en vuur-cyclus, de basis voor Game of thrones, een sleutelrol speelt.
Precies omdat George R.R. Martin helemaal mee aan boord is, kon en durfde HBO afwijken van wat volgens sommigen de succesformule was. House of the dragon is een heel andere reeks, maar daarom geen minder goede. In vergelijking met het tegenvallende slotseizoen van Game of thrones, viel aan het eerste seizoen van deze prequel – die zich honderden jaren eerder afspeelt – zelfs heel wat meer plezier te beleven.
House of the dragon gaat over de opvolgingsstrijd tussen twee kinderen van de besluiteloze koning Viserys: zijn dochter Rhaenyra uit zijn eerste huwelijk en zijn jaren later geboren zoon uit zijn tweede huwelijk – met Rhaenyra’s jeugdvriendin Alicent. Die strijd zal uitmonden in een burgeroorlog, dat wordt al meteen voorspeld, maar die burgeroorlog krijgen we nog niet te zien. Eerst zetten George R.R. Martin en showrunner Ryan Condal geduldig en secuur hun pionnen op het bord.
Barokke toetsen
Dat gebeurt met brio. En met de onverwachte, barokke toetsen die we van Martin gewoon zijn. Zo blijkt de doortrapte hoveling Larys Strong in de voorlaatste aflevering een joekel van een voetfetish te hebben.
In de allereerste aflevering schetst Rhaenyra (als meisje vertolkt door Milly Alcock, later door Emma D’Arcy) het lot van de adellijke vrouw: ‘Hoe romantisch is het om opgesloten te worden in een kasteel en verplicht te worden om er troonopvolgers uit te persen?’. Later zegt ze ook nog: ‘Voor mannen is het huwelijk een politieke overeenkomst, voor vrouwen kan het een doodsvonnis zijn’. Het is Martin menens met dat thema.
In tien afleveringen van House of the dragon hebben we heel wat gruwelijkheden gezien, zoals een man wiens hoofd tot pulp wordt geslagen met een geharnaste vuist tijdens een huwelijksfeest of gevangenen die langzaam worden fijngemalen door krabben. Tussendoor werd ook nog een geslachtsdeel afgehakt. Maar het bloedigste, en het meest bloedstollende ook, waren de bevallingen. Dat kan geen toeval zijn. Een mislukte keizersnede zet de actie van House of the dragon in beweging: koning Viserys geeft, na de dood van zijn echtgenote in het kraambed, de hoop op een zoon op en benoemt zijn dochter Rhaenyra tot troonopvolger. In de afsluiter van het seizoen, zien we Rhaenyra een miskraam hebben, alleen, rechtstaand in een plas bloed.
Noch Rhaenyra, noch Alicent wil deze oorlog maar toch worden ze er onafwendbaar in meegesleept. Door de onbetrouwbare en machtshongerige mannen om hen heen, zoals Alicents vader Otto Hightower en Daemon, Rhaenyra’s oom en echtgenoot (ja, er is behoorlijk wat incest in House of the dragon). En door toevalligheden en misverstanden: Alicent misbegrijpt de laatste woorden van haar echtgenoot, de koning. Intussen zwellen de oorlogstrommels aan.
En die veldslagen? Die komen eraan, in seizoen 2.
House of the dragon. Seizoen 1 is nu volledig te zien op Streamz.
