Ook buitenlandse media zien van Aert als de compleetste renner ter wereld: ‘De echte meester van de Tour’

La Gazzetta dello Sport (Italië)

Jonas Vingegaard won dan wel met ruime voorsprong het eindklassement en schreef twee ritten op zijn naam; en runner-up Tadej Pogacar deed met drie ritten zelfs nog eentje beter. Maar volgens de Italiaanse Gazzetta was de meest bepalende figuur van de Tour zonder twijfel Wout van Aert. ‘Hij “bediende” Vingegaard, won etappes en besliste zelfs wie ze moest winnen: de Grande Boucle van het fenomeen van Jumbo-Visma was spectaculair.’

Algemeen Dagblad (Nederland)

Wout van Aert won zelf drie ritten, maar had er misschien nog meer kunnen winnen als hij minder in dienst had gereden voor zijn team. Het Algemeen Dagblad noemt de rol van de Belg alleszins cruciaal in de Tourzege van Jonas Vingegaard.

‘Zonder Wout van Aert als luxehelper had Jonas Vingegaard de Tour niet gewonnen. Een stelling die wetenschappelijk misschien moeilijk valt te bewijzen, maar is dat nodig? Van Aert kan alles, waarbij zijn hoofd haast nog sterker lijkt dan zijn lichaam. De Belg weigert om te blijven hangen in teleurstellingen. Na een tweede plek in de openingstijdrit in Kopenhagen werd hij de volgende dag nogmaals tweede, nu in de sprint achter Fabio Jakobsen. Maar hij pakte wel de gele trui, als een doekje voor het bloeden. En toen moest de grote van Aert-show nog beginnen. (...) Van Aert en deze Tour, dat verhaal past toch amper in een boek.’

Le Figaro (Frankrijk)

Kan Wout van Aert ooit de Tour winnen? Die discussie werd de afgelopen weken oeverloos gevoerd bij ons. Maar ook voorbij onze landsgrenzen wordt die vraag opgeworpen, zoals in het Franse Le Figaro. De krant noemt van Aert onomwonden ‘de meest complete renner van het peloton’.

‘Sprinter, aanvaller, puncher. Van ver of aan het einde van een rit. Uitmuntend tegen de klok en in de bergen Pogacar lossen. En dat allemaal terwijl hij zich loyaal in dienst stelt van Vingegaard. Fenomenaal. Van Aert bewijst dat hij misschien wel de meest complete renner van het peloton is. Een toekomstig winnaar van de Tour? Hij heeft alleszins laten zien drie weken te kunnen presteren zonder een slechte dag te hebben.’

The Guardian (Groot-Brittannië)

Over het Kanaal lijken ze het roerend eens met de Franse analyse. De Britse krant The Guardian ziet van Aert als ‘de meest invloedrijke renner’ van de afgelopen Tour en als de ‘ultieme allrounder’.

De krant meent zelfs dat ‘het moeilijk is in te zien hoe Vingegaard de gele trui had kunnen winnen zonder de steun van de Belg’. ‘Om te beginnen redde van Aert de race van de Deen in rit 5, de kasseirit, met een aanhoudende inspanning die hem net dicht genoeg bij Pogacar hield. In de Alpen, toen Vingegaard de Sloveen eindelijk kraakte met de hulp van Roglic, was van Aert bijzonder prominent in de belangrijke etappe naar de Col du Granon.’

‘In het tijdperk van de superteams, grotere budgetten die meer en betere teamrijders kopen, lijkt Jumbo-Visma dat te hebben overtroffen; welkom in het tijdperk van de super-teamgenoot.’

El Mundo (Spanje)

‘Naast de figuur van Jonas Vingegaard was de grote naam van de 109de editie van de Grande Boucle Wout van Aert’, stelt de Spaanse krant El Mundo.

‘Wout van Aert heeft alle wetmatigheden van het wielrennen doorbroken, zelfs tot op het punt dat sommige van zijn beslissingen controversieel zijn.’ El Mundo heeft het over zijn vele vroege ontsnappingen, waarbij het leek dat hij voor eigen gewin reed, maar er achteraf gezien toch het teambelang mee diende.

‘Etappe na etappe bleef hij doen waar hij zich het prettigst voelde, in de aanval, alsof zijn kracht nooit opraakte, alsof er meerdere van Aerts in de race waren. De beste beelden van de Tour zijn van hem, van toen hij de trui aan een jongen gaf die hem hielp na een lekke band, tot toen even inhield op de Mur de Peguere om zijn leider op te wachten.’

Ook El Mundo vindt van Aert een complete renner. ‘Hij is geen sprinter, noch een tijdrijder, noch een klimmer, noch een huismus. Misschien is hij alles tegelijk, de totale wielrenner, wat we niet meer gezien hebben sinds Bernard Hinault en Eddy Merckx. Afgelopen Tours won van Aert in de tijdrit, in de massasprint op de Champs-Elysées en in het hooggebergte (na de zege op de Mont Ventoux vorig jaar), waar alleen zijn gewicht hem ervan weerhoudt om bij de besten te horen.’

‘Hij is ook de beste klassieke renner ter wereld, hij was olympisch bronzen medaillewinnaar in Fuji en drievoudig wereldkampioen veldrijden. Misschien ligt daar, in de modder, de verklaring voor zijn competitieve geest, in zijn meedogenloze duels die hij er voert met Mathieu Van der Poel.’