De nieuwe plaat van Drake: beats en afropop voor een zwoele zomer

Vorig jaar brak Drake opnieuw streamingrecords met zijn uitgestelde album Certified lover boy. Hij overtroefde zo zijn aarts­rivaal Kanye West. Sindsdien hebben de twee zwaargewichten van de Noord-Amerikaanse rap de strijdbijl begraven, en dus gooit Drake het vandaag over een andere boeg: geen steken meer naar zijn getroebleerde bloedbroeder. Blijft nog over voor zijn nieuwe, ‘oldskool’ surprise-release Honestly, nevermind: zijn aloude gejere­mieer over de verveling van het sterrendom, (on)trouw en gebroken liefdes.

   • Drake en Kanye leggen het bij (om beruchte crimineel vrij te krijgen)

Honestly, nevermind is gelukkig een ‘slanke’ plaat voor Drakes doen. Hij overstelpt je niet met tracks en houdt zijn producers en songschrijvers al bij al in toom. Op Certified lover boy moest een waterval aan featurings nog de bloedarmoede van zijn raps verhullen, nu geeft Drake alleen een gastspot aan de Brits-Amerikaanse rapper 21 Savage.

Housebanger en balearic beats

Het opvallendst aan zijn nieuwe album zijn de beats waarmee de Canadese superster zijn geweeklaag wegspoelt. In haast elke track sleurt een elektronische puls je de dansvloer op, alsof Drake wil zeggen dat we na twee jaar huisarrest wel eens flink mogen feesten. Al zal hem ook niet ontgaan zijn dat sterren als Dua Lipa en Lady Gaga de discobollen weer opgeblonken hebben met hun dansbare pop.

Een van de beatleveranciers is de Guatemalteeks-Amerikaanse dj Carnage alias Gordo. Hij maakt van ‘Massive’ een housebanger die Frankie Knuckles uit de dood doet herrijzen. ‘I know my funeral gon’ be lit ‘cause of how I treated people/ I don’t wanna go, I don’t wanna’, klinkt het terwijl je je op Tomorrowland waant. Ook de balearic beat van ‘Flight’s booked’ stopt je meteen een verfrissende cocktail in de hand.

Shout-out naar Virgil Abloh

Een belangrijke rol is weggelegd voor de Zuid-Afrikaanse dj en producer Black Coffee, die Drake in 2017 al samplede voor zijn ‘Get it together’ van zijn album More life. Drake kijkt altijd goed rond, Black Coffee krijgt extra speelruimte, omdat hij thuis is in amapiano en gqom, nieuwerwetse Zuid-Afrikaanse dancegenres die aan populariteit winnen.

Drake stoeide in het verleden al met afropop in zijn wereldhit ‘One dance’, waarvoor hij samenwerkte met de Nigeriaanse superster Wizkid. Daar gaat hij nu op door. Het door Black Coffee gepimpte ‘Texts go green’ ademt de weemoedige dancesfeer die Drakes megahit ‘Passionfruit’ vijf jaar geleden zo verslavend maakte. In ‘Down hill’ zingt de Congolese zanger Mukengerwa mee in de coulissen en voor ‘Tie that binds’ haalt Drake een West-Afrikaans gitaartje boven. Die songs zijn een pak beter dan het luie ‘Overdrive’ of ‘Currents’, waarin de ritmetrack klinkt als een krakend bed.

Rappen doet Drake amper op Honestly, nevermind. 21 Savage mag hem nog eens uit zijn tent lokken, en voor ‘Sticky’ houdt hij het bij zijn trademark vorm, tussen rap en zang. Die laatste song, mee ­geproducet door de Australische singer-songwriter Ry X, is een shout-out naar Virgil Abloh, de Amerikaans-Ghanese architect/modeontwerper die vorig jaar aan kanker overleed.

Zo’n beeldenstormer is Drake op zijn 35ste niet meer. Honestly, nevermind laat na om inhoudelijk of muzikaal te vernieuwen of te verbluffen. Zie het gewoon als een mooi cadeautje voor een zwoele zomer.

Honestly, nevermind, Drake, ***