Minder verrassend

Een decennium nadat hij met Black radio I en II een aantrekkelijke fusie heeft gepresenteerd tussen eigentijdse jazz en de urban familie (soul, hiphop), heeft pianist-producer Robert Glasper een vervolg klaar. Het is minder verrassend en combattief dan die voorgangers, waarmee Glasper jazz op glorieuze wijze tegenover pop zette. Dat komt omdat de plaat, opnieuw met een le­gioen muzikanten en gastvocalisten gemaakt, niet zo organisch tot stand kwam, maar over een jaar gespreid. En omdat Glasper de jongste jaren te veel met soundtracks bezig was. Het album bevat overwegend klagerige relatieballads, waartussen het dansbare ‘Out of my hands’ met Jennifer Hudson lucht brengt. Productioneel horen we een prachtige designsound, met een voorkeur voor wanneer Glasper de jazzfactor laat primeren op die van neo-soul. Esperanza Spalding, Meshell Ndegeocello en Musiq Soulchild zijn de speerpunten in een lange songcyclus die af en toe te veel neigt naar BAC (black adult contemporary). (vpb)