De vluchtroute van de soul

Durand Jones begon aan zijn tocht door de diepe groeven van de soul met een rauw, zuiders sixtiesgeluid. Op zijn vorige plaat schoof de Amerikaan een paar armlengtes op richting zijdezachte Philadelphia-soul. Vandaag nestelt hij zich helemaal in dat pluche, zeker wanneer hij drummer Aaron Frazer verzoekt om zijn falsetstem langszij te brengen. In opener ‘Love will work it out’ zoekt Jones een uitweg uit de pandemie en een land waar mensen op straat gelyncht worden. ‘Joy will set us free’, besluit hij met de hoop van de gospel. Liefde is het medicijn, muziek de vluchtroute. En die kiest Jones met het hoofd omhoog, met songs op maat van de zomer, om te vergeten en te grooven, met warme blazers en sierlijke strijkers. ‘Witchoo’ en ‘Sea of love’ swingen onder twinkelende glitterbollen, funky discobassen slepen je ook in ‘Ride or die’ en ‘The way that I do’ de dansvloer op. De vernieuwing die Jones zoekt, stopt voorlopig in de seventies, maar dit is muziek om je autoraampje naar beneden te draaien en te genieten. (tzh)