Costa Rica treedt toe tot ‘club van rijke landen’

De Costa Ricaanse president Carlos Alvarado heeft vorige week de toetredingsovereenkomst met de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) ondertekend. Het kleine, Centraal-Amerikaanse land is daarmee het 38ste lid van de organisatie. Ze werd zestig jaar geleden opgericht voor de heropbouw van Europa na de Tweede Wereldoorlog. Achteraf heeft ze zich omgevormd tot een soort denktank voor ontwikkelde industrielanden.

De opeenvolgende regeringen van Costa Rica hebben acht jaar naar de toetreding toegewerkt, ongeacht hun meerderheid. De afgelopen 25 jaar heeft de Costa Ricaanse economie veel van haar buurlanden overtroffen met een aanhoudende groei. Dankzij doorgedreven liberalisering kon ze internationale investeerders aantrekken. De economische output van de ‘Rijke Kust’ overtreft zelfs die van de Oeso-lidstaten Mexico, Turkije en Colombia, dat vorig jaar toetrad. Costa Rica’s bruto binnenlands product (bbp) per hoofd van de bevolking bedraagt ongeveer 12.000 dollar (ter vergelijking: in België bedraagt het 46.345 dollar).

Geen leger

De republiek wordt beschouwd als een stabiel baken in de regio. De machtswissels verlopen er democratisch en zonder geweld. Terwijl in de regio dictators aan de macht kwamen en bloedige guerrillaoorlogen woedden, bleef Costa Rica neutraal en vreedzaam. Daardoor kreeg het land de bijnaam ‘Zwitserland van Centraal Amerika’. In tegenstelling tot de Alpenrepubliek heeft Costa Rica sinds 1948 geen eigen leger meer. De grote trots van de Tico’s zijn de gratis toegankelijke gezondheidszorg en onderwijs, het openbare pensioenstelstel of simpelweg drinkbaar kraantjeswater, wat in veel buurlanden ontbreekt.

Sinds Costa Rica in 2013 belangstelling toonde om tot de Oeso toe te reden, hebben 22 technische werkgroepen het land onder de loep genomen. De toelatingsvoorwaarden variëren van een open en op regels gebaseerde markteconomie tot een engagement voor democratie en de rechtsstaat, en een stabiel en transparant financieel systeem.

Het grootste voordeel van het Oeso-lidmaatschap is dat er geen leger van deskundigen nodig is om bijvoorbeeld de vennootschapsbelasting te hervormen. Het zit voortaan mee aan tafel met de landen die samen goed zijn voor 64 procent van de wereldwijde toegevoegde waarde. Het nationale investeringsbureau Cinde hoopt dat het lidmaatschap het vertrouwen van de buitenlandse investeerders nog zal vergroten.

Geen adressen

Tegenover puike economische resultaten staan misdaadcijfers die al twintig jaar stijgen. Costa Rica is berucht om de drugshandel. In het kustland tussen de Stille en de Atlantische Oceaan worden drugs verscheept van Zuid-Amerika naar Europa en andere bestemmingen. Vorig jaar werd bij een inval een recordhoeveelheid van 5 ton cocaïne gevonden.

Ongewoon voor een Oeso-land is het ontbreken van een adressysteem. De vijf miljoen inwoners wijzen plaatsen aan op basis van richtingen: 200 meter voorbij de supermarkt of de kerk, bijvoorbeeld. Het postbedrijf wil al enige tijd straatnamen en huisnummers in het hele land invoeren.

In ruil voor steun van de club heeft Costa Rica een besparingsprogramma in zijn administratie opgezet. Het besteedt ongeveer de helft van zijn uitgaven aan overheidspersoneel. Dat is het hoogste percentage van alle Oeso-landen.

Correctie (1 juni): de Oeso-landen waren in 2020 goed voor 64 procent van de wereldwijde toegevoegde waarde, niet 80 procent.