Virus

Mijn allerlaatste spreekopdracht voor we het land dichtsmijten, bedenk ik. Ook de scholen sluiten – places to be voor bacteriën, eerste natte zoenen en ongewassen oksels. De 150 leerlingen voor me in de zaal zijn half zo oud als ik. Ik ben niet langer hun peer, maar ik voel toch een beetje pressure. Terwijl ik mijn verhalen afsteek vanaf het grote podium, merk ik dat mijn blik steeds van links naar rechts schiet. Aan de ene kant van de zaal zit de enige zwarte jongen, aan de andere kant het enige zwarte meisje.