Zo vreselijk (vlot) verliep de eerste dag met twee rijstroken op de E40

Stilstaan en wachten. Een metertje opschuiven. Weer wachten. Een sprankel hoop als je even naar tweede versnelling kan schakelen. Of zelfs naar derde, naar vierde. En dan fonkelt weer het rood van de remlichten. En vervliegt de hoop. Wachten.

De E40 tussen Leuven en Brussel ziet er vandaag, maandag, weer uit zoals Inlichtingen voor duivenliefhebbers op de radio klinkt. 9 graden, lichte noordoostenwind, wachten. Evere, Kraainem, Sterrebeek, Everberg, Bertem, Heverlee en Haasrode: wereldberoemd in Vlaanderen dankzij die andere ouwe getrouwe op de radio: de verkeersinformatie.

Hart vasthouden

Op de snelweg begint het aanschuiven altijd al voor de verkeerswisselaar met de Brusselse ring in Zaventem. Helemaal aan het einde declasseerde Brussels minister Pascal Smet (SP.A) de E40 tot ‘stadsboulevard’. Voortaan zijn er in de kilometers voor de Reyerstunnel twee van de zes rijstroken geschrapt. Veel pendelaars die voor de auto kiezen om vanuit de omgeving van Leuven, Tienen, Aarschot en Limburg naar Brussel te rijden, hielden dan ook hun hart vast.

Tussen al die auto’s stond er vandaag nog eentje extra. Omdat ik met eigen ogen wil zien hoe het er daar wat verderop nu uitziet. En hoe het eraan toegaat. En het is weer van stilstaan en wachten. Tergend traag passeert het bord van Bertem, van Everberg, van Sterrebeek.

Staan we met duizenden tegelijk aan te schuiven voor dezelfde attractie? Nee hoor. De afslag naar de Brusselse ring, dát is waar iedereen naartoe wil. Eens wij de ring voorbij zijn, gaat het vlot. De Brusselse en Vlaamse regering vlogen er elkaar vorige week nog over in de haren, wij vliegen er met een snelheid van 120 km per uur op af.

En dan is daar het bord: 90 over 300 meter. 300 meter later: 70 over 200 meter. En na die 70 gaat het naar 50. Er is zo weinig verkeer dat ik mijn snelheid ook echt zo geleidelijk kan laten dalen. Voor mij uit zijn de markeringen aangebracht: nog maar één rijstrook richting Montgomery in plaats van twee, nog maar één rijstrook richting centrum in plaats van twee.

Aangenaam?

Het gaat vlot. Veel vlotter dan anders zelfs, want ik heb deze buurt al geregeld op een veel trager tempo doorkruist. Op een zenuwachtigere manier ook, want vroeger kon je hier veel vaker van rijstrook wisselen om toch wat meters te winnen of om toch voor een andere tunnel te kiezen. Vandaag gaat het snel. Pas in de tunnel zelf staan we stil.

Het was dus maar een blitzbezoek aan de splinternieuwe ‘stadsboulevard’. Een aangename omgeving is het nog altijd niet, al zijn er wel plannen om de markeringen op termijn te vervangen door tramsporen, fietssnelwegen en groen. Zodat je ook als automobilist echt ziet dat dit een stad is. En dan graag altijd even vlot als vandaag.