
Dit waren de beste concerten van Rock Werchter
Radiohead

Meer dan een minuutje de kluts kwijt
Dat eeuwige gemekker over hoe moeilijk Radiohead altijd doet. En dat ze ‘Creep’ niet spelen. Moe wordt een mens daarvan. De waarheid is, dat als Radiohead de helft van de tijd uitfreakt en de helft vult met meer toegankelijk werk, je nog de helft van hun concerten wordt getrakteerd op sommige van de mooiste melodieën die de laatst jaren zijn gemaakt, met refreinen die even hartverscheurend als hartverheffend zijn. Andere bands zouden er een arm of een been voor geven om uit zoveel klassiekers te kunnen kiezen.
naar de recensie >Arcade Fire

Canadezen die alles geven
Het is geen gelukkig jaar geweest tot nu toe, 2017, maar om kwart voor negen vergaten duizenden in Werchter dat totaal.
De zon ging rechts van het podium onder, Arcade Fire stond met een man of negen op datzelfde podium, iedereen zong lalala mee met de nieuwe single ‘Everything now’, als hadden we de nieuwe Abba ontdekt. De vergelijking is niet ironisch bedoeld: net als Abba stoppen de Canadezen diepe lagen onder aanstekelijke melodieën. Als ze pop maken, dan maken ze pop voor volwassenen.
naar de recensie >System of a down

Moshpits hier, moshpits daar, moshpits overal
‘Pull the tapeworm out of your ass!’ System of a down speelde voor de eerste keer in hun 20-jarige carrière op Rock Werchter, en de wei had daar duidelijk op zitten wachten. Hoe complex, goor of geschift hun teksten ook werden: alles werd meegezongen. Vergeet Linkin Park: zij wonnen deze festivaldag.
naar de recensie >Lorde

Een gebroken hart vol glitter
Jazeker: ‘Royals’ werd door The Barn woord voor woord meegezongen. Maar Lorde is meer dan enkel die wereldhit. Met ‘Melodrama’ heeft ze net een piekfijne popplaat afgeleverd. Daarop bewijst opnieuw dat catchy pop ook verdomd intelligent kan zijn.
naar de recensie >Warhola

In één klap de tent overtuigd
Noem Oliver Symons van Warhola gerust de hardest working man van Rock Werchter - op die barvrouw die ons sneller dan het licht van pintjes voorzag na. Hij is de enige die twee keer speelt op deze editie: morgen mag hij als toetsenist en geluidsarchitect van Bazart The Barn platspelen.
naar de recensie >Benjamin Clementine

Little Richard in de opera
Even dachten we dat Little Richard in Klub C op het podium was gekropen. Zijn jonge versie dan. Het bleek een getransformeerde Benjamin Clementine, met minstens even excentrieke, kroezige kuif en een kleurrijke haarband om die in bedwang te houden.
naar de recensie >Foto's: Koen Bauters
Wist je dat je ook zonder abonnement elke maand 3 betalende plus-artikels kunt lezen?
Vul je e-mailadres en wachtwoord in