‘Sam Smith moet wel concurreren met een van de beste Bondsongs aller tijden’

‘Ik ben niet echt onder de indruk’, zegt David Poltrock erover. ‘Het is betrekkelijk clichématig geschreven en het kon mij niet bekoren’, aldus de voormalige toetsenist van Hooverphonic en Triggerfinger en de man die liedjes schreef voor Vlaanderens grootsten.

Shirley Bassey

Het nummer klinkt nochtans herkenbaar als Bondlied, geeft hij toe. ‘Het orkest-element is eigen aan een Bondsong. Enkel in de jaren tachtig kreeg je meer synthetische elementen, zoals in “A view to a kill” van Duran Duran. Dat brak toen met de gangbare stijl in nummers als “Goldfinger” van Shirley Bassey.’

Die laatste haalt ook producer en muzikant Koen Gisen aan, die ‘Writing’s on the wall’ wel goed vindt. ‘Het arrangement is precies zoals Shirley Bassey het 30 jaar geleden deed. Ze proberen traditie te paren aan iets nieuws. Het nummer is zeker niet vernieuwend. Het past in de oude traditie van Bondsongs. Klassiek maar mooi.’

'Skyfall'

‘Sam Smith moet natuurlijk wel concurreren met een van de beste Bondsongs van de laatste decennia’, zegt Poltrock. En dan bedoelt hij ‘Skyfall’, dat Adèle voor de vorige Bondfilm schreef. Dat nummer was echt van een categorie hoger.’

‘Ofwel is het gewoon een goed nummer, zoals “Skyfall” van Adèle. Ofwel moet er iets interessants mee gedaan worden, zoals Jack White deed. “Another way to die”, dat hij samen zong met Alicia Keys, was zeker niet het beste Bondlied. Maar het is geweldig geproducet, in de typische White Stripesstijl. Dat was fris en gewaagd.’

‘Er zijn wel nog draken gemaakt, zoals ‘You know my name’ van Chris Cornell (voor Casino Royale in 2006, red). Een rocknummer met een matig refrein, neen, dat was maar niets.’

Gay

Ook Koen Gisen toont zich een grote fan van ‘Skyfall’, en Adele in het algemeen. ‘Ik heb het ook meer voor vrouwenstemmen. Een mannenstem voor een Bondsong is ook zeer uitzonderlijk.’ Smiths stem viel hem meteen op, zegt Gisen. ‘Hij klinkt nogal gay. En ik heb het even opgezocht: die jongen is ook homo. Dat vind ik wel mooi, het gevoelige in zijn stem staat in schril contrast tot het macho-gehalte van James Bond. Maar Smith is wel nog heel jong, dat hoor je.’

‘Filmmuziek is bijna een code’, besluit Gisen. ‘Hij heeft een genre-jas aangetrokken en het nummer voor een fim geschreven. Waarschijnlijk zou Sam Smith dat nummer zelf nooit zo uitbrengen.’

Het zal Poltrock, die zichzelf een absolute fan van James Bond noemt, er niet van weerhouden naar de film te gaan kijken. ‘Het lied en de film, dat zijn inmiddels twee aparte werelden. Het lied is ook vooral een merchandise-strategie.'

Dat Smith met ‘Skyfall’ als voorganger voor een grote uitdaging stond, schrijft ook de Britse krant The Guardian op zijn site. ‘“Skyfall” was het eerste in decennia dat echt de verbeelding van het publiek vatte én dat een eigen leven ging leiden naast de film. De krant gaf ook live een overzicht van de recensies.

Ook op Twitter lieten de reacties niet op zich wachten.