Sint-PetersburgDe Rode Duivels kunnen na de troostfinale het toernooi met opgeheven hoofd verlaten. De Belgen konden aan de wereldtitel ruiken en hadden misschien in de finale moeten staan. Komen we er ooit nog zo dicht bij? De vraag stellen is ze beantwoorden. Straks zijn Vertonghen, Kompany, Alderweireld, Vermaelen, Witsel, Fellaini, Dembélé, Mertens, ... flinke dertigers. Hazard en De Bruyne zijn over vier jaar in Qatar 31 jaar, Lukaku 29. Gaat het dan nog allemaal lukken?

Wel goed begonnen

Daarom moest het gisteren gebeuren. Het kon. Na het eerste halfuur verdienden de Duivels een voorsprong. Toen flitste Hazard de Franse defensie nog aan flarden met twee gevaarlijke schoten, eentje naast en eentje overgeduwd door Lloris. Alderweireld dwong de uitstekende Franse doelman tot een parade, wel één van de strafste van het toernooi.

Daarna herstelden de Fransen het evenwicht en waren ze ook gevaarlijk. Enkele zwakheden van de Belgen kwamen aan de oppervlakte. Chadli had last van dit hoge niveau. Zijn voorzetten waren te slordig en hij geraakte zijn man niet voorbij. Lukaku zat weinig in de wedstrijd/werd niet genoeg in het spel betrokken. Hij raakte de hele wedstrijd veel te weinig ballen, gevangen tussen de ijzersterke Varane en Umtiti.

Dembélé aan de aftrap was de verrassing van bondscoach Roberto Martinez. De middenvelder kon de wedstrijd van zijn leven spelen. Al het goeds wat er over hem verteld wordt, had kunnen worden bevestigd. Maar het gebeurde niet. Dembélé leed verbazend veel balverlies en werd terecht gewisseld. Dit bleek uiteindelijk geen goede zet van Martinez. Net zoals in de slotfase de vervanging van Fellaini, die met zijn lengte de Fransen voor problemen stelde, moeilijk te verklaren was.

Hij koos in die laatste minuten voor de opstelling waarmee hij aan het WK begon, op de geschorste Meunier na. Mertens leverde eindelijk van op de rechterkant uitstekende voorzetten af, maar die werden telkens net gemist. Carrasco viel op de linkerkant dan weer in zoals hij dit toernooi speelde: met heel veel goede wil, maar net niet goed genoeg aan de bal.

Sterk Frankrijk

De Fransen scoorden uit een stilstaande fase en dat is natuurlijk zuur. De discussie over wie in de fout ging en Umtiti liet koppen – Alderweireld of Fellaini – zal nog wel enkele dagen duren. Maar het staat vast dat Frankrijk veruit het beste team is waartegen de Duivels op dit WK speelden. We kunnen wel zeuren over de prestatie van sommige Duivels maar de Fransen waren heel goed. Op basis van wat we gisteren zagen, is Frankrijk zondag tegen Engeland of Kroatië de absolute favoriet voor de wereldtitel. Ze speelden gisteren ook hun beste wedstrijd op dit toernooi. Een stevige defensie en heel sterk aan de bal. De keren dat ze er in de omschakeling uitkwamen, waren ze razendsnel. Het is een compliment voor de Belgen dat er een andermaal zuinig maar wel ijzersterk Frankrijk nodig was.

Frankrijk speelde volwassen en zat rustiger in de wedstrijd. Ook al voor ze scoorden. Ze bleven kalm toen de Duivels in dat eerste halfuur het betere team waren. Hazard had er ongelooflijk veel zin in, maar misschien wel te veel. Hij kwam uiteindelijk de bal op het middenveld ophalen. Dat terwijl zijn acties dichter bij het doel van de tegenstander veel meer effect hadden gehad.

Zaterdag volgt nog de wedstrijd om de derde plaats, maar het doorspoelen van deze ontgoocheling zal nu wel op de eerste plaats komen. Het is mooi geweest. Maar het had mooier kunnen zijn. En dat zal nog wel een tijdje wringen.